Nasieniak

Mimo wszystko ze względu na znaczną wrażliwość na chemioterapię i promienioczułość, jest to też jeden z nielicznych guzów litych, w którego hospitalizowaniu istnieje szansa wyleczenia pacjenta, nawet w przypadku wykrycia już zaawansowanego stopnia choroby, z wystąpieniem odległych przerzutów. Guz najczęściej atakuje mężczyzn po 40. i 50. roku życia.

Etiologia nasieniaka, podobnie jak przy innych nowotworach zarodkowych jądra, nie została dokładnie poznana. Dzięki licznym badaniom, wiadomo jednak, że na rozwój choroby mają wpływ nastepujące czynniki:

obciążenie genetyczne. W wyniku wystapienia raka jądra u ojca lub brata, ryzyko zachorowania wzrasta sześciokrotnie w stosunku do ogólnej populacji;

• niepłodność – od 0,4 do 1,1% biopsji wykonanych u mężczyzn leczonych z powodu niepłodności, wykazuje wewnątrzprzewodową neoplazję komórek zarodkowych, która jest określana jako stan przednowotworowym;
• występowanie różne form obojnactwa: dysgenezja gonad, obojnactwo prawdziwe, obojnactwo rzekome, zespół feminizujących jąder, aberracje chromosomalne (np. zespół Klinefeltera);
• zakażenie wirusem HIV.

Występowały rożne teorie, aczkolwiek do dziś nie potwierdzone, jakoby ryzyko zachorowania na ten tym nowotworu zwiększało się po przebytym urazie lub zapaleniu jąder, które byłyby wynikiem powikłań w przebiegu infekcji wirusem nagminnego zapalenia przyusznic (potocznie nazywanym świnką).

Nasieniaka dzielimy na trzy stopnie zaawansowania:

• Stopień pierwszy - nowotwór ogranicza się do obszaru moszny. Nie występują  przerzuty do węzłów chłonnych czy inne przerzuty odległe
• Stopień drugi - oprócz guza pierwotnego w jądrze, diagnozuje się występowanie przerzuty do węzłów chłonnych (najczęściej w przestrzeni zaotrzewnowej jamy brzusznej lub miednicy)
• Stopień trzeci - występują przerzuty odległe do innych narządów, takij jak np. płuca, mózg, kości
• Histologicznie zaś roróżniamy dwa typy nasieniaka:  typ klasyczny lub typ spermatocytowy.
• Nasieniak klasyczny

Ta postać nowotworu występuje najczęściej w czwartej lub piątej dekadzie życia pacjenta i stanowi aż 93% wszystkich nasieniaków. U młodszych mężczyzn częściej  występuje jako pewna składowa guzów o mieszanej budowie histologicznej (nienasieniaków).

Nowotwór ten zbudowany z małych okrągłych komórek, które wyposażone są w duże, centralnie położone jądro z widocznymi jąderkami. W niektórych przypadkach zauważano występowanie nacieków z limfocytów, głównie T. Około 7% klasycznych nasieniaków może zawierać pola syncytiotrofoblastu, z dodatnim odczynem w kierunku β-hCG.

Istnieje inna dmiana nasieniaka klasycznego, którą jest postać anaplastyczna. Do 1980 roku była ona opisywana jako osobny podtyp histologiczny. Do jej cech charakterystycznych zalicza się: większą liczbe podziałów komórkowych, gorszą organizacją tkankową, częstszą obecnością martwicy i wylewów krwi oraz brakiem różnicowania w kierunku syncytiotrofoblastu. Najistotniejsze jest jednak to, że pomimo różnic w badaniu mikroskopowym, leczenie i rokowanie są takie same jak w klasycznym nasieniaku.

Nasieniak spermatocytowy

Występuje dużo rzadziej i diagnozuje się go raczej u starszych mężczyzn (z reguły po 45 roku życia). Zbudowany jest z okrągłych komórek, różniących się wielkością. Komórki te przypominać mogą prawidłowe spermatocyty. Nowotwór ten charakteryzuje się zazwyczaj powolnym przebiegiem i dobrym rokowaniem, przerzuty odległe natomiast występują sporadycznie.

Od nasieniaka klasycznego różni się też: brakiem ekspresji łożyskowej fosfatazy alkalicznej (PLAP) w badaniu immunohistochemicznym. Nie stwierdza się również aberracji chromosomalnych, które charakterystyczne są dla innych guzów zarodkowych, np. izochromosomu 12p.

Autor:

Marta Płaza

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy nasieniaka