Rak gruczołu krokowego

Umieralność na ten złośliwy nowotwór jest bardzo wysoka, jednak podnosi na duchu fakt, że liczba zgonów zmniejsza się ostatnio. Jest to wynikiem przeprowadzonych akcji informacyjnych, a także łatwiejszego dostępu do badań diagnostycznych, które pozwalają wykryć chorobę odpowiednio wcześnie.

Ciężko stwierdzić jaka jest bezpośrednia przyczyna raka gruczołu krokowego. Czasem zachorowanie może być związane z podłożem genetycznym. Zauważono także, że nowotwór częściej pojawia się u przedstawicieli rasy czarnej. Ryzyko wystąpienia zwiększa się u osób, których dieta jest bogata w tłuszcze, a uboga w warzywa.

Aby ocenić ryzyko możliwości wystąpienia nowotworu bada się poziom PSA w surowicy krwi. Jest to antygen produkowany przez gruczoł krokowy, którego ilość w organizmie powinna rosnąć wraz z wiekiem. Prawidłowa wartość PSA powinna wynosić poniżej 4 ng/ml. U mężczyzn poniżej 50 roku życia badania poziomu PSA należy przeprowadzać przynajmniej raz w ciągu roku.

Rak stercza może pierwotnie rozwijać się skrycie. We wczesnym okresie przebieg jest najczęściej bezobjawowy. Pierwsze objawy zgłaszane przez chorych są bardzo podobne do tych zgłaszanych podczas łagodnego przerostu stercza, takie jak: częstomocz, parcia naglące, bolesna mikcja, zaleganie moczu, z czasem mogą dołączyć się bóle w kroczu i za spojeniem łonowym. Jeśli naciek nowotworowy przekroczy torebkę sterczą i szerzy się w miednicy mniejszej, może wtedy wystąpić: wodonercze, niewydolność nerek, obrzęk kończyn dolnych wskutek ucisku guza na naczynia krwionośne i chłonne, zdarza się również krwiomocz, zwłaszcza gdy naciek obejmuje tylną cewkę moczową.

Gruczolakorak to najczęstsza postać raka gruczołu krokowego. Dla oceniania stopnia  jego złośliwości wykorzystuje się dziesięciostopniową skalę Gleasona.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy raka gruczołu krokowego