Rak wątrobowokomórkowy

Jest to wyjątkowo złośliwy typ nowotworu, w jego konsekwencji pojawiają się dotkliwe przerzuty, a średni czas życia od momentu rozpoznania to zaledwie 6 miesięcy. Najczęściej pojawia się w konsekwencji wirusowego zapalenia wątroby, może jednak też być wywołany przez marskość wątroby pojawiająca się nie przez wirusa, lecz przez np. nadmierne spożycie alkoholu. Zazwyczaj cierpią na niego osoby po 40 roku życia. Trzykrotnie częściej chorują mężczyźni.

Czynniki ryzyka:

• Marskość wątroby
• Hematochromatoza (nadmierne wchłanianie żelaza)
• Zespół Budda-Chiariego
• Przyjmowanie doustnej antykoncepcji
• Palenie tytoniu
• Spożywanie żywności zakażonej aflatoksyną (toksyna wytwarzane przez niektóre grzyby)

Raka wątrobokomórkowego rozpoznaje się zazwyczaj po wykonaniu badania USG, daje ono charakterystyczny wynik. Dla pewności przeprowadza się również MRI wątroby. 100% pewności można uzyskać jednak dopiero po wykonaniu badania histologicznego, wymaga to jednak pobrania fragmentu wątroby.

Jeżeli zmiany nowotworowe dotknęły tylko jednego płata wątroby, najczęstszą metodą leczenia jest jego wycięcie. Lepsze rokowania daje jednak przeszczep wątroby, jest on konieczny jeżeli rak zajął cały ten organ. Na dzień dzisiejszy nie stosuje się chemioterapii, ponieważ jest ona niemal całkowicie nieskuteczna. Radioterapię stosuję się kiedy nie ma innych opcji terapeutycznych, daje ona względnie dobre wyniki, ale nadal dużo gorsze niż wycięcie płata wątroby, czy przeszczep.

Wszyscy chorzy z marskością wątroby, lub nawet tylko jej podejrzeniem powinni przynajmniej co pół roku poddawać się badaniu USG. Wczesne wykrycie daje szanse na wycięcie raka, co z kolei daje największe szanse na przeżycie.

Autor:

Bartłomiej Cerek

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy raka wątrobowokomorkowego