Zimowiak

Stąd też jego charakterystyczna nazwa, odnosząca się właśnie do osobników, u których najczęściej występuje. Guz zazwyczaj znajduje się na grzbiecie, przyjmując postać lekko wyniosłej, brunatnej zmiany. Mikroskopowo komórki mają wielowodniczkową cytoplazmę i oplecione są bogatą siecią naczyń krwionośnych.

Tłuszczaki same w sobie są łagodne i niegroźne. Są miękkie w dotyku, czasami przesuwalne i ogólnie bezbolesne. Rosną bardzo, bardzo wolno, a większość z nich jest mała, ale może wzrosnąć do rozmiarów ponad 6cm. Tłuszczaki występują najczęściej u osób w wieku 40 do 60 lat, ale mogą wystąpić również u dzieci. W przeciwieństwie do zimowiaka, który dotyczy jedynie noworodków. Jednak obie odmiany nowotworu powstają w taki sam sposób.

Tłuszczak jest najczęściej występującym niezłośliwym nowotworem tkanek miękkich. W prawie 100% przypadków jest on zbudowany z bardzo dojrzałych komórek tkanki tłuszczowej (zwanych adipocytami), ponadto w skład niektórych typów tego nowotworu wchodzą również komórki mięśniowe gładkie, drobne naczynia krwionośne oraz komórki szpikowe.

Jak do tej pory nie znany jest dokładny patomechanizm, który odpowiedzialny jest za powstanie nowotworu. Wymienia się osobniczą predyspozycję, szereg zespołów i chorób, których tłuszczak może być jedną ze składowych oraz proces zapalny aktywujący podziały oraz dojrzewanie podatnych adipocytów. Wiemy natomiast, gdzie najczęściej pojawiają się te zmiany w organizmie, prowadzące do guzów. Zmiana nowotworowa najczęściej pojawia się na obszarze obfitującym w tkankę tłuszczową.

Zdarza się, że jest to tkanka podskórna okolicy karkowej, międzyłopatkowej lub powłok brzusznych. Natomiast typy tłuszczaka zawierające elementy tkanki mięśniowej gładkiej mogą lokalizować się w obrębie narządów wewnętrznych (np. w wątrobie oraz nerkach). Zimowiak zwykle lokalizuje się na grzbiecie. Jest to typ spotykany wyjątkowo rzadko, zwykle u małych dzieci. 

Wszystko dlatego, iż jest zmianą niezłośliwą zbudowaną ze specyficznych adipocytów brunatnej tkanki tłuszczowej, odpowiedzialnej w pierwszych miesiącach życia za utrzymywanie prawidłowej, podstawowej temperatury ciała, (głównie spowodowane jest to tym, iż w tym okresie mechanizmy termogenezy drżeniowej oraz funkcja tarczycy nie są w pełni dojrzałe). Wiadomo, że nowotwór jest to sprawa dziedziczna, ma nacechowanie genetyczne. Ujawni się on u każdej z osób, które posiadają wadliwy gen i nie można z tym nic zrobić. Jednak nie każdy guz wymaga leczenia.

Typowy kilkucentymetrowy podskórny nowotwór, który wykazuje wszystkie kliniczne cechy łagodności (nie zwiększa gwałtownie rozmiaru, występuje brak bólu samoistnego lub przy palpacji, a także przesuwalność względem podłoża oraz pokrywającej skóry) zostaje pozostawiony do dalszej obserwacji i nie wymaga leczenia. Oczywiście trzeba powiedzieć, że pilnej kontroli i leczenia zazwyczaj wymaga zmiana nabierająca cech złośliwości.

Wówczas po przeprowadzeniu odpowiedniej diagnostyki konieczne jest usunięcie nowotworu. W przypadku tłuszczaka, a również zimowiaka dochodzi do tego niezmiernie rzadko. Nie należy się zatem obawiać, a jedynie uważnie i systematycznie obserwować guza w zaciszu własnego domu.

Bardzo rzadko zdarza się, że zimowiak pojawi się u osoby dorosłej. Jest to choroba noworodków, z którą powinni sobie bez problemu poradzić lekarze zajmujący się dzieckiem. Konieczne jest jak najszybsze wycięcie guza, gdyż nie można pozwolić, aby nowo narodzone dziecko nie rozwijało się prawidłowo.

Autor:

Karol Frankowski

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy zimowiaka