Nowotwory niezłośliwe gardła

Przykładek takiego nowotworu są brodawczaki (wywołane wirusem HPV), które występują w kształcie makroskopowych płaskich guzków w gardle. Innym przykładem choroby jest włókniak młodzieńczy nosogardła, występujący głównie w przypadku chłopców oraz młodych mężczyzn.

Nowotworu niezłośliwe gardła lokalizują się zazwyczaj na podniebieniu miękkim, gardle, w obrębie języka, warg, podstawy jamy ustnej, jamy nosowej, gruczołów ślinowych mniejszych, na łukach migdałkowych lub w okolicach migdałków.

Brodawczaki

Brodawczak to niezłośliwy, łagodny nowotwór nabłonkowy, który spotykany jest bardzo rzadko. Rozwijają się one na powierzchni błon śluzowych z tworów brodawkowatych. Wykazują tendencję do łatwego krwawienia.

Najczęściej można je zlokalizować o w górnym odcinku przewodu pokarmowego, czyli w gardle oraz w okolicach układu oddechowego – w krtani.

Brodawczaki można stwierdzić także w jamie nosowej. Rzadziej lekarze wykrywają guzki w obrębie pęcherza moczowego i w miedniczne nerkowej.

Zmiany przyjmują charakter płaskich guzków o zróżnicowanej wielkości. Mogą występować pojedynczo, lub mnogo. Raczej rzadko choroba ulega przemianie w nowotwór złośliwy.

Lekarze podają trzy typy morfologiczne brodawczaka, przyjmując za kryterium podziału stopień możliwości jej rozpoznania.

Infekcja kliniczna (inaczej nazywana jawną) charakteryzuje się obecnością nieuzbrojonym egzo?tycznych tworów brodawkowatych, które są widoczne gołym okiem.

Typ subkliniczny to stan, kiedy pomimo nieobecności zmian makroskopowych oraz braku objawów subiektywnych, istnieje możliwość stwierdzenia zmian nabłonkowych na podstawie badania cytologicznego oraz histopatologicznego, bądź też molekularnych testów wirusologicznych.

Ostatni typ infekcji to infekcja utajona. Jest to najczęstsza forma przybierana przez brodawczaka. Nie powoduje ona powstania zmian makroskopowych oraz na mikroskopową morfologię zajętego nabłonka.

Rozpoznania tego rodzaju choroby dokonuje się na podstawie pozytywnego wyniku molekularnych badań wirusologicznych.

Brodawczaki leczy się chirurgicznie, podczas operacji. Na 2-3 tygodnie przed wykonaniem zabiegu, pacjentowi podaje się leki, które mają na celu zmniejszyć utratę krwi.

W przypadku rozprzestrzenienia się brodawczaków, lub gdy trudno jest do nich dotrzeć, stosuje się radioterapię.

Włókniak młodzieńczy nosogardła

Włókniak młodzieńczy nosogardła przybiera posiać czerwonawosiwego polipa. Jest to twardy guz o budowie płatowej, który jest zbudowany z dużej ilości naczyń krwionośnych oraz z tkanki włóknistej.

Czasami zdarza się, że nowotwór przenika z jamy nosowo-gardłowej do jamy nosowej (przez nozdrza tylne), do zatok przynosowych (prze ich ujścia) lub też do dołu skrzydłowo-podniebiennego (przez otwór klinowopodniebienny).

Poprzez kanał nosowo-łzowy może również przedostać się do oczodołu oraz rzadziej, przez blaszkę sitową do przedniego dołu czaszkowego.

Jest to nowotwór charakterystyczny dla chłopców będących pomiędzy 10. 14. rokiem życia. Może się jednak rozwinąć również w przypadku nastolatków oraz młodych mężczyzn.

Rozpoznanie włókniaka młodzieńczego powinno opierać się wyłącznie na obrazie klinicznym. Nie powinno się pobierać do badania histopatologicznego wycinków guza. Jest to dość niebezpieczne, ponieważ zmiany mogą ławo krwawić i z tego względu istnieje ryzyko trudnych do zatamowania obfitych krwawień.

Leczenie może opierać się na dwóch metodach – chirurgicznej lub poprzez napromieniowanie. Wykonywanie zabiegów chirurgicznych powinno być wykonywane w ośrodkach chirurgii głowy i szyi, ze względu na spore zagrożenie krwotoku – może być on śmiertelny w skutkach.

Napromieniowanie (radioterapia) jest bezpieczniejsza w przypadku naciekania przez guz wnętrza czaszki bądź oczodołu. Napromieniowanie zmniejsza masę nowotworu poprzez zrośnięcie naczyń krwionośnych w okolicy guza.